Miasto Berat leży w centralnej części Albanii przy rzece Osum. Jest ono centrum handlowym dla tej części państwa. Uprawia się tutaj głównie tytoń, winogrona i owoce.
Początki osadnictwa w tym rejonie sięgają VI wieku p.n.e.. Początkowo rezydowali tutaj Ilyrowie. W II w.p.n.e. miasto przechodzi w ręce Rzymian. Przez blisko 450 lat wchodzi w skład Imperium Wschodniorzymskiego. Ekspansja bułgarska na tereny cesarstwa w IX w., doprowadziła do zdobycia miasta. Zostaje mu nadana nazwa Beligrad (białe miasto). Wraz z upływem czasu a także zmian językowych powstaje dzisiejsza nazwa Berat. Zdobycie Konstantynopola w 1453 roku przez Turków spowodowało upadek całego Imperium Bizantyjskiego a także w późniejszym czasie Węgierskiego. Ulega także Berat, ale zdecydowanie wcześniej bo w 1414 roku. Perypetie dziejowe miasta powodują że jest ono dowodem współistnienia wielu kultur.
Berat posiada wiele zabytków, w tym meczety z 15 – 19 wieku, 18wieczny siedmio łukowy kamienny most, 13-wieczną bizantyjską cytadelę, kilka starych kościołów bizantyjskich z 13 wieku.
Zamek i jego mury obronne są ze sobą powiązane. Na zboczach pod zamkiem ułożyły się domy. Zastosowano tak zwane budownictwo tarasowe (budynek pod budynkiem), tworząc przepiękną mozaikę setek okien. Dlatego dzisiaj o Beracie mówi się że jest miastem tysięcy okien.
W 2008 roku miasto zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego Unesco zwg. na swoje walory architektoniczne (twierdza, budownictwo tarasowe [domy sufistów], kościoły, meczety, muzea [liczne eksponaty sztuki bizantyjskiej – Onufry, etnograficzne i historii miasta].
Miasto Gjirokastry zostało zaliczone do listy światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na swoje centrum z XII wieku charakteryzujące się zabudową osmańską. Wokół starówki znajdują się kamienne domy. Ważnym elementem trego miasta jest także bazar, meczet i dwa kościoły z XVIII wieku.